top of page
_E8A2567-Xx.jpg

WIE IS HET 
DUIVENVROUWTJE?

Een dierenarts, stichting eigenaar of duivenmelker ben ik niet, wel een doodnormale burger die niet langer meer kon wegkijken als ik een duifje mank zag hinkelen.

'Dit verschrikkelijke leed moet stoppen', dacht ik. En met die gedachte begon ik ze te bevrijden van de ellendige draadjes (de-stringen).  

Hoi, ik ben Aash

En ik word ook wel ‘het duivenvrouwtje’ genoemd. ‘Je lijkt op die vrouw van Home Alone!’ hoor ik vaak. Het enige verschil is dat de duiven niet bij me komen zitten voor voer en lekkers, maar omdat ze door mij behandeld zijn.

De liefde die ik voor duiven voel, laat zich niet uitdrukken. Voor mij zijn het mijn kindjes. Daarom heb ik er zoveel moeite mee als ik strakke draadjes om hun poten zie, of zie dat ze hun tenen al verloren hebben.

Every life matters, vind ik. Alles wat leeft en wat een ziel heeft - een hond, een kat, een kip, een koe, een boom, een mens of een duifje - is één. Ik geloof niet in een piramide van hoog naar laag, maar in een cirkel. Geen enkel dier verdient honger of pijn.   

 

Dit werk doe ik vrijwillig; ik wordt er niet voor betaald. Een engel ben ik zeker niet, maar het geeft wel een goed gevoel als je een wezen pijnvrij kunt maken, danwel het afsterven van tenen of voeten kunt voorkomen.

Momenteel ben ik op zoek naar rescuers. Één persoon is genoeg om toezicht te houden op een flock en de stringfoots op tijd te verhelpen. Ieder duivenvoetje telt. Let's meet!

Mission

STORY &
MISSION.

020221205_115304.jpg

Op 6 juli 2022 ving ik voor het eerst een duif met touw om beide voetjes (het sneed al aardig in zijn vlees) en die dag dacht ik dat ik iets heel bijzonders had gedaan: wie kan er nou een wild dier vangen zonder net, dat prima kan vliegen en dus de vleugels kan nemen? 

Het antwoord: iedereen. Een duif vangen is niet moeilijk, het is een kwestie van timing, snelheid en lokken met voer. 

 

Inmiddels heb ik meer dan 1800 duiven geholpen en sommige gevallen waren er zo slecht aan toe dat ik die naar huis heb moeten meenemen. Daar krijgen ze een haldi-badje, wondverzorging, pijnstillers en vaak een spalkje. Het vrijlaten gebeurd altijd terug bij de flock (hun groepje). 

 

Iedere ochtend ga ik op pad om zoveel mogelijk duiven te de-stringen. Mijn hart breekt als ik duifjes zie die alleen nog maar een stompje hebben - waar ik dus niets meer voor kan betekenen.

Het probleem in de randstad is zo onzichtbaar, en daarom wil ik het onder de aandacht brengen. Het intense leed van de duiven kan verminderen als er bewustzijn komt. En dat is mijn missie. Ik hoop dat iedereen straks weet wat een 'stringfoot' is.

De tweede missie is de gemeente zover krijgen dat ze meedenken en met een oplossing komen. Die is er namelijk: het Augburgs model. 

En ik hoop natuurlijk meer vrijwilligers te vinden, zodat er nog meer stadsduiven geholpen kunnen worden.  

Mijn derde missie is dat we anders naar duiven gaan kijken; ze niet meer 'vliegende ratten' noemen, maar sky puppies, dat we inzien dat het een onschuldige soort is dat geen enkele andere soort kwaad doet. 

 

Soms zie ik ouders lachend toekijken als hun kind met schoppende bewegingen duiven opjaagt en alsmaar laten schrikken. Dan denk ik: is dat hoe we met de medebewoners van de aarde moeten omgaan? Zou je dat ook doen als het een groepje pitbulls zou zijn? 

Een duif is een dier met emotie, die - net als ons - ook pijn kan voelen en kan lijden. Zullen we om die reden proberen met wat meer compassie naar hen te kijken? De duiven zullen ons dankbaar zijn!

ZO DOE IK DAT.

PARTNERS.

PARTIJ VOOR DE DIEREN 

(x) Dierenrechtenactivist 

(x) Lid Partij Voor de Dieren

  • Instagram logo
  • Facebook logo

ANIMAL REBBELION NL

IN DE MEDIA.

rnmn.jpg
nos.jpg
dierber.jpg
Naamloos.jpg
ckPyQxMq_400x400.jpg
_post1025654-LS.jpg
R.jfif
302480875_483175250483947_106349263125280234_n.jpg
hvnloods.jpg
264331650_270619551773104_1261514386065340743_n.jpg
ad.jfif
yyTa5nXXgt.jpg
vk.jpg
IdNJDxD1_400x400.png
bottom of page